De eerste dag van het nieuwe jaar 2014 gingen we Rocco ophalen. Wat hadden we daar zin in! Alle voorbereidingen in huis waren getroffen en we waren er (zo dachten we) helemaal klaar voor. Op naar een nieuw avontuur!

Ik kan me de eerste keer dat we hem uit gingen laten nog goed herinneren. Buiten bleek zijn halsbandje te groot te zijn en plotseling rende hij los rond in een vreemde omgeving. Fail als nieuwe puppy ouders!! ;)  Hij heeft nog één broertje en zusje, maar hij was de liefste van alledrie. Je moet wel weten voordat je een Shiba in huis neemt dat er meer schuilt achter dat schattige uiterlijk ;).

De Shiba is een vrolijke en speelse hond. Heel intelligent en leergierig! Ze jagen graag en zijn enorm eigenwijs. Van te voren werd ons al duidelijk verteld dat een Shiba consequent opgevoed moet worden en dat de opvoeding vaak erg pittig is. Nou dat hebben we geweten! Hij heeft me soms echt tot waanzin gedreven. Al wist hij het altijd weer goed te maken als hij me met z’n snoezige vossenkopje aankeek ;). 

Inmiddels heeft Rocco al heel wat bijnamen vergaard: Pumpkin, Lee of Tedson. En hij luistert naar allemaal! Al is luisteren misschien een groot woord, want meneertje gaat vaak genoeg z’n eigen gangetje. 

Rocco heeft veel favoriete plekjes in huis. De fokker van Rocco gaf ons als tip dat Shiba’s een mand met een harde rand fijn vinden. Zo kwam ik op het idee om een oude koffer te gebruiken. Op marktplaats ging ik hiernaar op zoek. Het deksel haalde ik van de koffer af en bij Ikea kocht ik een kussen die in de koffer past. Een kennis van mij maakte van een lekker zacht plaid een mooie hoes met rits zodat hij makkelijk in de wasmachine kan. De koffer stond klaar toen Rocco drie jaar geleden als pup bij ons in huis kwam. En meneertje was er gelijk helemaal tevreden mee!

Rocco ligt ook graag voor de grote ramen in de woonkamer zodat hij alles kan zien wat er buiten gebeurd. Dit is ook de reden waarom de hele buurt hem kent en hem het kleine vosje noemt.

Regelmatig komt Rocco als ik op de bank zit bij mijn voeten staan. De bedoeling is dan dat ik met mijn voet over zijn rug wrijf totdat hij vindt dat het genoeg is. Als ik te vroeg stop kan hij me minuten lang aan blijven staren of ik toch niet verder wil gaan. Zie zijn schattige kopje dan maar te weerstaan ;).

Heb je vragen of wil je zelf ook graag een Shiba als hond? Stuur me gerust een berichtje! :)

Liefs,
Tanja

BewarenBewaren

BewarenBewaren